En dan ligt daar plots een brief van de DELA op de mat. Met allerlei keuzes die we kunnen maken over de as van Zonnetje. Ideeën over urnen, sieraden, gedenkmuur en of we al toe zijn aan het ophalen van de as. ‘NEE! AU!’ Retour afzender. Nog even niet aan denken. In april krijg ik een tweede kans. Ik moet zorgen dat ik voorbereid ben. En dat ben ik!
Ik wist dat de brief zou komen. Dus heb ik mijn gedachten laten gaan in de tussenliggende maanden. Zonnetje had nog zoveel moeten zien van de wereld. Ze had nog naar zoveel plekken moeten gaan. Direct heb ik op internet kleine 10 ml flesjes besteld en ben aan de slag gegaan met mijn plan. ‘Zonnetje op reis’! Een hartverwarmende rouwremedie, waar wij de rest van ons leven mee bezig kunnen zijn. Ik heb begrepen van ervaringsdeskundigen om me heen dat de rouw (om een kind) een heel leven duurt. Dan kan ik er maar beter iets moois van maken.
Dus de potjes zijn in huis en de plannen worden gemaakt. Ik probeer op internet zonnige etiketten te bestellen. Niets klopt bij mijn kind. Bij de HEMA snuffel ik rond tussen alle knutselspullen, op zoek naar de stijl van Zonnetje. Niet te krijgen. Begrijpelijk ze is immers uniek!
Uiteindelijk komt DE brief.  We maken een afspraak. Ik ben niet gespannen of nerveus. Ik heb een prachtig plan. Ze is zo welkom thuis! We krijgen uitleg over het volledige crematieproces van de vriendelijke medewerkster. Vreemd dat het toch prettig is om te horen hoe dat gaat. En vooral hoe zorgvuldig. De resten zelf zorgden heel even dat ik brak. Begrijpelijk en terecht. Maar….net als de eerste keer toen we in Heeze waren, scheen ook nu de zon. Hij knalde ons tegemoet. Ons herinnerend aan een prachtige afscheidsdienst met zo gigantisch veel mooie mensen, die Zonnetje geraakt heeft. De gele vlindertjes dartelden voor onze auto door, op de heen en terugweg. Ook de spoorwegbomen gingen zowel op de heen- als terugweg even, ter nagedachtenis dicht.
Thuis is het moeilijk om zo’n letterlijk dodelijk saaie zwarte urn ‘mooi’ uit te laten komen.
We hebben ideeën over hoe haar urn er uit moet zien. Ooit. We hebben de tijd. Nu eerst aan de slag met de flesjes. De etiketten van de HEMA liggen al spoedig aan de kant. Ik moet dit zelf doen! Ik schrijf, teken, knutsel, probeer… en uiteindelijk lukt het en voelt het goed.
Een regenboog achtergrond met een zonnetje en ’op reis’ erbij.
Dit weekend mag je mee naar de Voerstreek lief Zonnetje.
Je zou het daar prachtig vinden. Op de motor met je (extra)papa, zoals jullie al vaker met z’n tweeën deden.
En misschien blijft er per ongeluk een klein beetje Zonnetje achter, op de allermooiste plek die we kunnen vinden. Ssssst. We gaan er iets moois van maken en je de wereld laten zien.