‘Ik denk dat ik vandaag niet ga golfen met Erik.’
‘Waarom niet?’
‘Het is zo druk op het werk. Ik heb veel te doen.’

Mijn mond is stil en mijn hoofd is druk.
Hij werkt bijna 60 uur per week.
Ik begrijp de werkdruk, maar volgens mij is het werk nooit klaar.
Erik heeft een alternatieve visie op werk en leven. Hij is een man met een mooie missie en neemt een andere maatschappelijke verantwoordelijkheid. Samen met zijn vrouw zet hij zich met hart en ziel in voor een stichting die goed doet.
De ochtenden samen buiten op de golfbaan zijn waardevol in hun vriendschap.

Mijn spraak doet ’t weer.
Ik stel voor om ff een sterfbedmomentje te nemen.
‘Stel je bent tig jaar verder en ligt op je sterfbed. Als je dan terug zou kijken naar dit moment in je leven en de keuze die je nu maakt? Zou je dan denken: ‘Ik ben blij dat ik aan het project van die klant heb gewerkt in plaats van tijd met Erik doorbrengen?’

Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. ‘duidelijk!’

‘Veel plezier vandaag en tot vanavond.’