We hebben nog nooit een hond gehad. Bij ons thuis vroeger hadden we ook geen hond. Honden ruiken naar hond. Je moet met poepzakjes warme drollen oprapen. Hoe moet dat als we op vakantie gaan? Ik heb geen verstand van honden. Dus… Er komt een hond!?

Want, een hond oordeelt niet, is een troost als je verdrietig bent en is altijd blij als je thuis komt. Niemand bij ons thuis reageert zo enthousiast als ik  binnenkom als SBB. (Beste remedie voor een moeder van pubers: neem een hond!) Ik heb mijn man gevraagd om net zo enthousiast te zijn, maar dat kwispelen en springen was toch een drempel.
Als ik in de bossen ‘Stefke – Beau – Bernard!’ roep en vervolgens tevreden door wandel, terwijl er maar één hond volgt… word ik regelmatig verbaasd na gestaard. Alsof ik een deel van mijn roedel vergeet mee te nemen.
Op de plek waar we onze SBB gehaald hebben, heette hij PUK!
Dus ‘Puk – Stefke – Beau –Bernard’ had ook nog gekund. Maar dat gaat me echt te ver!
Onze SBB heet Beau, omdat Zonnetje hem die naam heeft gegeven op 18 april 2017. Een prachtige naam voor een hond met een missie. De hond van Zonnetje.
Onze SBB (toen nog gewoon alleen B van Beau) is een ondernemend type en als de poort op een kiertje staat, neemt ie direct de poten. Wat regelmatig resulteert in een rekening van de dierenambulance. Zij zijn ook degenen die ons attenderen op de andere naam, die op zijn chip blijkt te staan; ‘Stefke’.
So! Dat was ff shocking. Een hele andere tongval dan Beau. Bij het gekscherend uitspreken van ‘Stefke!’ , spitst meneer Beau zijn oren beter dan hij ooit gedaan heeft. Zelfs beter dan tijdens de sessies met onze gewaardeerde privé hondenfluisterares.
Om de vaste (honden)lasten voor ons huishouden binnen de perken te houden, hebben we een tracing-apparaatje om zijn nek gedaan. Via een app kunnen we zien waar de jongeheer Stefke-Beau zich bevindt, als hij zichzelf weer eens uit laat.
Wij krijgen dan een melding via de app. ‘Stefke Beau has left the safezone’.  Alarm! Kom van die bank af!  Bespaar 30 euri van zijn taxi. (Lees dierenambulance).
Uiteindelijk bleek Stefke-Beau een andere missie te hebben dan wij gehoopt hadden. Zonnetje heeft ons toch verlaten. En nu moet ik iedere dag mijn bed uit en de bossen in voor hem. Voor hem? Of voor mij? Hij red mij iedere dag. Hij is altijd blij om me te zien, troost me en oordeelt niet. Een reddingshond. Een Sint Bernard. Stefke Beau Bernard.